| 000 | 01556nam a2200289 i 4500 | ||
|---|---|---|---|
| 997 | 0 | 0 | _e2 |
| 001 | 1991736 | ||
| 003 | RBPG | ||
| 005 | 20240108124747.0 | ||
| 007 | ta | ||
| 008 | 210715s2021 sp e 000 j glg d | ||
| 017 | _aVG 330-2021 | ||
| 020 | _a9788491219156 | ||
| 040 |
_aBPS _dBPC _dRMF _dES-ScBG |
||
| 080 |
_22015 _a821.134.4-32"20"*V |
||
| 100 | 1 |
_aCarré, Héctor _d(1960-) _eaut _936636 |
|
| 245 | 1 | 0 |
_aMedos _c/ Héctor Carré |
| 260 |
_aVigo _b: Edicións Xerais de Galicia _c, 2021 |
||
| 300 |
_a220 p. _c; 23 cm |
||
| 490 | 1 |
_a(Narrativa _v; 479) |
|
| 520 | 3 | _aAvanzar na vida consiste en enfrontar o medo, ás veces mesmo con humor, con moito humor. Medo a un accidente, ao dentista, á culpa, aos pesadelos, ás propias lembranzas, á enfermidade, a nós mesmos... Ás veces, temos medo daquilo que nos ameaza, pero outras tememos precisamente o que pode liberarnos. Coa lectura destes relatos de Héctor Carré descubrimos que os nosos medos poden ser ridículos e ata cómicos; pero outros son tan aterradores que nos impiden abrir os ollos. Ás veces temos tanto medo que nos falta o aire para respirar e cremos que non seremos quen de soportar a situación e, así e todo, conseguimos o valor necesario para tirar adiante e seguir enfrontando a vida. A fin de contas, temos medo porque aínda non estamos mortos. | |
| 655 | 4 |
_aCuento de la vida cotidiana _9154333 |
|
| 655 | 7 |
_aConto da vida cotiá _9154334 |
|
| 690 |
_acon _957587 |
||
| 830 | 0 |
_aNarrativa (Edicións Xerais de Galicia) _925760 |
|
| 852 | _aPED060 | ||