000			01868nam a2200301 i 4500
997	0	0	_e2
001			2022007
003			RBPG
005			20240109095029.0
007			ta
008			220622s2022 sp |||er|||| 00| d glg d
017			_aC 578-2022
020			_a9788484875789
040			_aBPC
041	0		_aglg
080			_a821.134.4-2"20" _2[2015]
100	1		_aBecerra de Becerreá, Afonso _eaut _910308
245	1	0	_aPandrama _c/ Afonso Becerra de Becerreá
260			_aSantiago de Compostela _b: Edións Laiovento _c, 2022 _f(Tórculo Comunicación Gráfica)
300			_a87 p. _c; 21 cm
490	1		_a(Laiovento. Teatro _v; 413)
520	3		_aMáis ca nunca, ou nin máis nin menos ca nunca, estamos na era do pandrama. O pandrama é totalizador. O prefixo “pan” e o substantivo “drama”, xunguidos no pandrama, apelan non só ao drama global, igual que a pandemia se refire a unha epidemia global. O pandrama revélanos que todos os mundos entran nel, do mesmo xeito que todos os dramas entran no mundo. O pandrama, así mesmo, vai máis aló do que entendemos por drama clásico, por tanto, inclúe o posdrama. A suma do drama e o posdrama é o pandrama. Porque a palabra en acción non só representa ou imita o mundo, como acontece na forma dramática a través do diálogo dos personaxes nunha situación de conflito. A palabra en acción é performativa e, en consecuencia, tamén pode crear ou xerar mundos reais. A ficción fica na cabeza de cadaquén. Todas as palabras e silencios que se ofrecen neste libro son acción, son xogo. Para iso necesítante, necesítannos, para poñelas en acción. E, ao activalas, crear o mundo de novo, como crianzas, como deuses.
655		7	_aTeatro galego _94149
655		4	_aTeatro gallego _98089
690			_adra _959469
830		0	_aTeatro (Edicións Laiovento) _9149216
852			_aPED060